تیک..تیک..تیک من اومدم

عشق مامانی

یه لیوان پر آب،یه کوچولوی تشنه،و صدای تیک تیک که دل مامانیو از خوشحالی آب کرد.اولین دندون دخملی

جوونه زد.

وای خدایا چقده خوشحالم.هر چند که به خاطر یه دندگی دخملی هنوز موفق به رویت مروارید عروسکم

 نشدم...اما شنیدن صدای تیک تیکش وقتی به لیوان آب میخوره ، دلمو پر از شادی میکنه.

ودر اینجا جا داره از پری دندونی هم تشکر کنم به خاطر همکاریش و

آوردن مروارید دخملیم.

حالا آش دندونی رو کی بپزم؟؟؟؟؟